(در روضه سی و یکم از کتاب ریاض السالکین است که )چون اراده توبه کردی، نفس خویش را از تبعات و قلبت را از گناهان پیراسته کن و رویت را عزمی صادق و رجایی واثق به وجه علام العیوب متوجه گردان و چنین دان که تو بنده ای هستی فراری از مولای کریم و رحیم و حکیم که باید به پیشگاهش باز گردی و از گذشته ات پشیمان شوی تو را بخشد و هر چه خطا کرده ای نادیده انگارد. پس برخیز و غسلی به احتیاط به انجام رسان و لباست را پاکیزه نما و فرایضی چند بجای آر و به نافله ای آن را مزّین کن .
این نماز را سزاور است که به زمین خشوع و خضوع و حیا و سرافکندگی و گریه و اظهار نیاز و فقر باشد و مکانی که کسی تو را نبیند و صدایت را نشنود جز خدای سبحان پس چون سلام گفتی نماز را به تعقیبات دنبال کن در حالی که حیا و امید در وجودت ظاهر گشته است… وبکوش که قلبت بدو متوجه شود و تماماً روی بدو نمایی در حالی که به نفس خویش سعة جود و رحمتش را به احساس می آوری پس سر به سجده بر، سجده ای همراه با گریه و زاری و شیون به صدایی جزکه خدای تعالی کسی آنرا نشنود پس از آن سر افراشته دار و به وثوق بدان که توبه ات مقبول افتاده و شاد باش که آرزویت برآورده گشته است.
(توبه: الاوبه الی التوبه من الحوبه آیه الله حسن زاده آملی :ترجمه ابراهیم احمدیان ص153)
موعظة حسنه
ای عزیز اکنون که فرصت است و سرمایه عمرعزیز در دست است و طریق سلوک الی الله مفتوح است و درهای رحمت حق باز است و سلامتی و قوت اعضا و قوا برقرار است و دارالزراع عالم ملک ، بر پاست همتی کن و قدر این نعم الهیه را بفهم و از آنها استفاده نما و کمالات روحانیه و سعادات ازلیه ابدیه را تحصیل کن و از این همه معارف که قرآن شریف آسمانی و اهل بیت عصمت علیهم السلام در بسیط ارض طبیعت مظلمه بسط دادند و عالم را به انوارساطعة الهیه روشن فرمودند تو نیز بهره ای بردار و ارض طبیعت مظلمه خود را به نور حق تعالی منور کن و تبدیل این ارض ظلمانی را ب به ارض نورانی بلکه آسمان عقلانی کن : «یوم تبدل الارض غیر الارض»(ابراهیم 74) « واشرقت الارض بنور رّبها…» در آن روز اگر ارض توغیر ارض نشده باشد و به نور رب نورانی نگردیده باشد، ظلمتها و سختی ها و وحشتها و فشارها و ذلتها و عذابها داری…
(آداب الصلوه امام خمینی(ره) ص 4- 153 )
